Geschiedenis van Armagnac

Armagnac bestaat al sinds de 12e eeuw en wordt al 200 jaar langer gemaakt dan cognac. Hiermee is het het oudste wijndestillaat van Frankrijk. Zoals zoveel alcoholische dranken vind ook Armagnac zijn oorsprong in de farmacie en stond Armagnac bekend om zijn therapeutische werking. In het archief van het Vaticaan bevindt zich een document uit 1310 waarin Meester Vital Du Four, prior van Éauze en Saint-Mont al schrijft over Armagnac. Hij schrijft dat Armagnac, mits met mate genuttigd, vrolijk maakt, de jeugd en gezondheid bewaard en seniliteit vertraagt.

Later, in de 14e eeuw, vinden we meer sporen terug die erop wijzen dat Armagnac toen ook al geconsumeerd werd.
Nog later, tussen de 15e en de 17e eeuw, komt men vaker bewijzen dat er op de markten van Saint-Sever, Mont-de-Marsan en Aire-sur-Adour Armagnac werd verhandeld.

Maar de Armagnac dankt zijn echte commerciële ontwikkeling aan de Nederlanders. Toen de Engelsen een verbod instelden op de meeste Franse wijngebieden, behalve Bordeaux, kwamen de Nederlanders met een list om het embargo te omzijlen. Door de wijnen uit de Gascogne te destilleren en hier Armagnac van te maken kon de handelswaar toch verkocht worden, ook aan de Engelsen. Hierna werd het destillaat zo populair dat de productie in de jaren die erop volgden snel werd opgeschroeft.
Op 25 mei 1909 werd het gebied in de wet afgebakend en op 6 augustus

AOC Armagnac

1936 wordt de AOC, Appellation d'Origine Contrôlée, Armagnac officieel in het leven geroepen ter bescherming van het product Armagnac. Hiermee werd het gebied beschermd maar ook de wetgeving rond het product, zoals welke druiven er gebruikt mogen worden, omschreven.
Voor de productie van Armagnac worden voornamelijk vier druivensoorten gebruikt.
• Ugni blanc (ook Saint-Emilion genoemd of Trebianno);
• Baco blanc, een hybride van de Folle Blanche en de Amerikaanse Noah, die de wijnbouwers opnieuw mogen gebruiken;
• Colombard;
• Folle blanche.

De controle op het gebruik van bovenstaande druivensoorten, het gebied en alle andere wetgeving omtrend Armagnac is in handen van het Bureau National Interprofessionel de l'Armagnac (BNIA). Zij beschermen de naam en het product Binnen het AOC. Hierbij houden ze ook de verschillende gebieden, met elk hun eigen kwaliteiten, goed in de gaten.

De streek Armagnac is onderverdeeld in Bas-Armagnac, Armagnac-Ténarèze en Haut-Armagnac. Deze gebieden liggen op hun beurt verspreid over de drie Franse departementen De Gers, Lot-et-Garonne en De Landes. Alleen de, in dit gebied geoogste, druiven mogen worden gedistilleerd tot armagnac. Dit gebied valt samen met de Cotes de Gascogne. De gehele AOC bestaat uit wijngaarden met een gecombineerde omvang van 15.000 hectaren.

Productie van Armagnac

Armagnac is een sterk alcoholische drank (40% alcoholvolume) welke lijkt op Cognac maar wordt net even anders geproduceerd. Armagnac wordt slechts één keer gedistilleerd, terwijl Cognac twee maal en bij een lagere temperatuur gedistilleerd wordt. Beide worden gedistilleerd in een destillatieketel.
Doordat de Cognac twee maal gedestilleerd is en Armagnac een keer is het terroir meer van invloed op het eindproduct bij Armagnac dan bij Cognac. In de geur en smaak van Armagnac zijn de invloeden van de bodem, de druif en de omgeving dus groter.

De distillatie werd van oudsher veelal gedaan met een alambic. Het distillaat, de brandewijn, heeft een alcohol percentage van tussen de 52% en 72%.
Met een alembic kan men uiteraard ook dubbel distilleren, maar met Armagnac gebeurt dit niet. Tegenwoordig wordt een destillatieketel meer gebruikt.

Leeftijdscategoriën Armagnac

Na de destillatie wordt Armagnac gerijpt in eikenhouten vaten. Nagelang de rijpingstijd wordt de Armagnac, net als Cognac, in verschillende leeftijdscategorieën ingedeeld:
• VS [Very Special] - minstens 2 jaar oud
• VSOP [Very Superior Old Pale] of Reserve - minstens 5 jaar oud
• XO, Napoleon, Extra, Vieille Reserve - minstens 6 jaar oud
• Hors d'age - minstens 10 jaar oud