Geschiedenis van Frisdrank

Het woord Frisdrank is in 1959 bedacht door Dick Schiferli voor een reclame voor een koolzuurhoudende limonade. Frisdrank werd ook wel priklimonade genoemd. Onder deze noemer Frisdrank vallen alle koolzuurhoudende limonades, limonades zonder koolzuur, sportdranken en ernergiedranken.

Een gemiddelde frisdrank bestaat uit koolzuurhoudend water, suikers en aroma's. Deze kunnen worden ondersteund door vruchtensappen en hulpstoffen.

Frisdranken leveren vocht en energie. De gemiddelde frisdrank bevat ongeveer 10 gram koolhydraten per 100 ml. Met vruchtenap aangevulde frisdranken zijn na openen gemiddeld 3 à 4 dagen houdbaar in de koelkast. Andere frisdranken meestal langer al zal de smaak er niet altijd beter op worden door het verdwijnen van het koolzuurgas.

Dikmakend

Cola, sinas, 7-up, casis, enzovoorts zijn frisdranken die veel suikers bevatten. Tijdens bijvoorbeeld intensief sporten is het drinken van een van deze dranken helemaal niet zo verkeerd omdat je lichaam dit direct zal gebruiken om een intensieve prestatie te leveren. Maar ook hier geldt 'drink met mate'. Teveel drinken van frisdrank werkt voor de meeste mensen dikmakend.

Energiewaarden frisdranken

Op het etiket van frisdranken is naast de ingrediënten, inhoud, et cetera. Ook informatie te vinden over de hoeveelheid energie.

Frisdrank met het label bevat geen energie bevat minder dan 4 kilocalorieën per 100 ml.
Frisdrank met het label lage energetische waarde bevat minder dan 20 kilocalorieën per 100 ml.
Frisdrank met het label 30% lager dan gemiddeld bevat maximaal ongeveer 30 kilocalorieën per 100 ml.
Gewone frisdrank bevat ongeveer 40 kilocalorieën per 100 ml

Zoetstoffen

Hiernaast moeten ook de zoetstoffen op het etiket vermeld staan. Voorbeelden hiervan zijn:
De E-952: Cyclamaat; een zoetstof 30 tot 50 maal sterker dan suiker. Deze zoetstof levert geen calorieën.
De E-951: Aspartaam; een kunstmatige zoetstof ongeveer 160 tot 200 maal zoeter dan suiker. De gezondheid van deze zoetstof is discutabel.